 |
| Photography by Chiara Fersini |
Κι όταν ακόμα γευόταν τη ζωή μοιρολατρικά επέστρεφε σε μια μη ζωή Οι αλλοτινοί καιροί που καιροφυλακτούσαν εκδικητικά άλλοτε με πρόθεση κι άλλοτε έτσι στην τύχη, πετύχαιναν πρόσκαιρες παραχαράξεις τής μνήμης ενώ ηθελημένα οριοθετούσαν τις στιγμές θέτοντας στρεβλά όρια αποπροσανατολισμού. Κουράστηκε να υπάρχει κουράστηκε να ζει ενώ δεν ζούσε κουράστηκε να μετρά τα αμέτρητα πώς και γιατί. Όπου κι αν έστρεφε τη ματιά ξεφύτρωναν πόνοι διάσπαρτοι κι αγκαθωτοί που διεκδικούσαν θέση μόνιμη και σταθερή. Της κάθε λέξης οι τόνοι ανεβαιναν και κατέβαιναν ανάλογα με τις εποχές, κάποτε έπεφταν σε λήθαργο σαν καταργημένες περισπωμένες από ρήματα συνηρημένα ενώ κάποιες φορές επέμεναν να τραβολογούν ανελέητα τις ληξιπρόθεσμες χαρές σε σοκάκια ύποπτα εκεί όπου συχνάζουν συνήθως οι σκιές της μνήμης βαλτές θαρρείς, να υπενθυμίζουν στους μοναχικούς περιπατητές πως ό,τι ενηλικιώνεται τραβάει πάντα τη δική του πορεία. Στην άκρη του δρόμου κάποια μαχαίρια περιπλανώμενα τεμάχιζαν τις εικόνες σε μικρά κομμάτια χωρίς φειδώ και τύψη ενώ υπενθύμιζαν στους απορημένους διαβάτες πως τη μνήμη δεν πρέπει να την καταπίνεις αμάσητη, μόνο να τη γεύεσαι, όσο δε μικρότερα τα κομμάτια της τόσο πιο εύκολη η πέψη.
περσα ζηκάκη
Εξαιρετικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή