ΦΡΟΣΩ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ " Ατιτλο "

Πορφυρό ολόγιομο φεγγάρι
άσος που κρύβει ο Αύγουστος στο μανίκι του
και στις θύμισές μου
παιδιά
που ζουλούσαμε τα μπουμπούκια από τις πορφυρές παπαρούνες ν' ανοίξουν με το ζόρι.
Ύστερα
μάζευες τα πέταλα και μου στόλιζες τα μαλλιά...
"Σου πάει πολύ το κόκκινο"
--μού 'λεγες--
κι εγώ κοιταζόμουν στον καθρέφτη των ματιών σου
νιώθοντας η βασίλισσά σου.
Από τότε
φετίχ μου έμεινε να έχω κάτι
έστω και τόσο δα κόκκινο, πάνω μου
κι ας μην έχω πια τα μάτια σου να κοιταχτώ.
Καληνύχτα αγάπη μου!
Μια στάλα κόκκινο κρασί στην υγειά σου πίνω
--όπου κι αν είσαι--