-Κάστρο,Φάρος,Καμάρες-
Το Κάστρο,η αλλιώς η παλιά πρωτεύουσα της Σίφνου,διαθέτει όλα εκείνα που σε κάνουν να θέλεις να επισκεφτείς έναν τόπο ξανά και ξανά...Κατά την ταπεινή μου άποψη η μικρή αυτή καστροπολιτεία δεν έχει μέχρι στιγμής την προβολή που της αξίζει και πολλοί φεύγουν από το νησί χωρίς να έχουν περπατήσει τα υπέροχα στενάκια του...Αξιοσημείωτη η θέα στο παλιό λιμάνι Σεράλια αλλά και η ύπαρξη τριών καφέ που νομίζεις πως ξεπρόβαλαν από παραμύθι...
Info: e-sifnoscom. odigostoupoliticom.
Κάστρο
Η Σίφνος,κρατάει κρυμμένο καλά κι ένα -ας πούμε- «δώρο» για τον ταξιδιώτη: έναν ξεχωριστό παραδοσιακό οικισμό στο ανατολικό της άκρο. Πρόκειται για το περήφανο Κάστρο, που στεφανώνει το πιο ψηλό σημείο ενός βραχώδους λόφου, γλιστρώντας απότομα ώς τη βαθυγάλαζη θάλασσα. Το Κάστρο απέχει περίπου μισή ώρα από το λιμάνι της Σίφνου, τις Καμάρες. Αφού περάσουμε την Απολλωνία και πριν μπούμε στον Αρτεμώνα, στρίβουμε δεξιά, στο δρόμο που κατηφορίζει με πολλές στροφές προς τη θάλασσα. Ξαφνικά, αποκαλύπτεται, λαμπερός και κατάλευκος, ο παραδοσιακός οικισμός του, ένα από τα σημαντικότερα οικιστικά σύνολα του Αιγαίου. —
Συνδυάζοντας αρμονικά το πανέμορφο φυσικό τοπίο με το δομημένο περιβάλλον, το Κάστρο ήταν η παλιά πρωτεύουσα του νησιού μέχρι το 1836 και οφείλει το όνομά του στη μορφή την οποία είχε οικοδομηθεί, σαν μεσαιωνικό οχυρό. Οι φιλόξενοι κάτοικοί του κατάφεραν να διατηρήσουν μέχρι σήμερα, με αξιοθαύμαστο ζήλο, την αμυντική πολεοδομική του δομή, ζώντας και δημιουργώντας, με τις όποιες δυσκολίες, μέσα σ’ αυτή την ομορφιά.
 |
 |
 |
 |
| Σεράλια |
Σκαρφαλωμένο στην κορυφή ενός απόκρημνου λόφου, το περήφανο Κάστρο ακτινοβολεί ντυμένο στα λευκά και έχει τη «ματιά» του ανοιχτή στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου.
Κάβος
Κάβος
 |
| KAVO SUNRISE |
"Εκεί,στην άκρη του γκρεμού, που αντικρίζει το μικρό κολπίσκο των Σεραλίων, το Αιγαίο σε ταξιδεύει μαγικά κάπου ανάμεσα στον Ατλαντικό και τη θάλασσα της Καραϊβικής,ενώ ο ήχος των κυμάτων μπερδεύεται νωχελικά με τις latin μελωδίες.
“Καλωσήρθες στην Κούβα”, θα έπρεπε να λέει ο τοίχος του παλιού ασβεστωμένου σπιτιού, ο οπoίος, αντ’ αυτού, γράφει “KAVO SUNRISE”.
Nαι, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμία πρωτοτυπία στο όνομα…
Ακόμα κι όταν αντικρίζεις τα βουνά από τα πεταμένα μπουκάλια ρούμι, τα σπασμένα πήλινα αγγεία για τασάκια και τις κουρελούδες, στρωμένες πάνω στις πεζούλες, δεν έχεις καταλάβει τι σε περιμένει, μέχρι που θα μπεις μέσα…
Ένα μίνι μουσείο – ωδή στην Κούβα!
Οι τοίχοι είναι καλυμμένοι απ’ άκρη σ’ άκρη με τα συνθήματα που γράφουν οι επισκέπτες… βιβλία, αποκόμματα εφημερίδων και φωτογραφίες του Τσε και του Φιντέλ, οι δύο ήρωες του ιδιοκτήτη του μπαρ, Κώστα Γεωργούλη,ή “Κουβανό”,όπως τον ξέρουν όλοι!
Όταν ήταν φοιτητής Πολιτικών Eπιστημών και Kοινωνιολογίας στο Πάντειο,μάζεψε χρήματα από τη δουλειά στα χωράφια και ταξίδεψε με συμφοιτητές του στην Κούβα,όπου δούλευε στα ζαχαροκάλαμα, κερδίζοντας μόνο φαγητό και φιλοξενία.
Ένα χρόνο μετά,επέστρεψε στη Σίφνο κι έκτοτε δεν ταξίδεψε ξανά ποτέ και πουθενά…
Αν φτάσεις πριν τις 5 το απόγευμα, ο Κώστας δε θα έχει γυρίσει από τα χωράφια. Εκεί θα βρεις την αδελφή του, τη Φλώρα, η οποία δεν έχει μπει ποτέ σε αεροπλάνο – φυσικά δεν έχει πάει στη Κούβα ποτέ – όταν όμως την αντικρίσεις, νομίζεις ότι κι αυτή είναι ένα “σουβενίρ” που έφερε μαζί του ο Κώστας γυρίζοντας.
Θα σε ρωτήσει “τι θα πιείτε;” και, πριν προλάβεις ν’ απαντήσεις,θα σου πει “μόνο mojito & cuba libre ξέρω” κι εκεί θα την λατρέψεις…
Ακόμα κι όταν πιεις τις πρώτες γουλιές και σιγουρευτείς ότι μάλλον είναι από τα χειρότερα κοκτέιλ που έχεις πιει,ακόμα κι όταν καταλάβεις ότι τα ποτήρια πλένονται – δεν πλένονται,ακόμα κι όταν τα τασάκια με τα αποτσίγαρα της προηγούμενης νύχτας δεν αδειάζουν ποτέ,ακόμα κι όταν ο Τσε, ο γάτος,δε σταματάει να μαδάει και να ξύνεται δίπλα σου...Ακόμα και τότε δε θα θέλεις να φύγεις ποτέ από ‘κει!
Κατά τις 5 το απόγευμα η Φλώρα θα φύγει για να πάει στα ζώα… Ο Κώστας ανηφορίζει επιστρέφοντας από το χωράφι, μπαίνει στο μαγαζί και με τα χέρια πράσινα από το θειάφι (“μόλις τέλειωσα το ράντισμα” μας είπε), θα μας κεράσει σφηνάκια – ρούμι σκέτο!
Κι ενώ από τα παλιακά ηχεία τώρα ακούγεται το “hasta siempre comandante”, θα πάρω κι εγώ τον κόκκινο μαρκαδόρο και θα γράψω κάπου εκεί σε μια μικρή μεριά του τοίχου, HASTA SIEMPRE – PER SIEMPRE!!!"
N.Kωνσταντινίδη-happyweekg
 |
 |
 |
Για να ανακαλύψουμε την ιδιαίτερη γοητεία του Κάστρου, πρέπει να το περπατήσουμε. Τα σπίτια του διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: τα αρχοντόσπιτα, στο κέντρο του οικισμού, και τα στενομέτωπα μονόσπιτα στον εξωτερικό δακτύλιο. Τα αρχοντικά, με βενετσιάνικες επιγραφές και οικόσημα, με ευρύχωρες σάλες και έπιπλα εποχής Ενετοκρατίας, μαρτυρούν το ένδοξο παρελθόν. Τα δε εξωτερικά σπίτια, διώροφα ή τριώροφα, σχημάτιζαν οχυρωματικό τείχος, με μικρά παράθυρα, κατάλληλα για πολεμίστρες, και χαμηλές πόρτες. Συνήθως ήταν δίφατσα και υπήρχε ξεχωριστός νοικοκύρης για κάθε όροφο – οριζόντια μορφή ιδιοκτησίας.
Διακοπή του τείχους γινόταν μόνο με τις έξι στοές ή λότζιες, που δημιουργούσαν τις εισόδους και εξόδους του οικισμού και ήταν σιδερόφραχτες. Οι τελευταίες χρησίμευαν και ως χώροι κοινωνικής επαφής. Εδώ κάθονταν οι άρχοντες του χωριού, συζητούσαν, υποδέχονταν επισκέπτες ή έπαιρναν σημαντικές αποφάσεις.
Βγαίνοντας από την ανατολική λότζια, η ματιά «ταξιδεύει» στη θάλασσα. Στα πόδια μας, καρφωμένο σε γυμνό πελαγίσιο βράχο, το μικρό κατάλευκο εκκλησάκι των Εφτά Μαρτύρων (Εφταμάρτυρες).
 |
 |
 |
 |
 |
Το Κάστρο του Χθες:
Ο Ηρόδοτος αναφέρει την αρχαία πρωτεύουσα της Σίφνου ως «άστυ», στη θέση του σημερινού Κάστρου. Εκεί βρέθηκαν τμήματα τείχους ακρόπολης του 6ου π.Χ. αιώνα. Εποχή ιδιαίτερης ακμής υπήρξε ο αιώνας αυτός, καθώς ο μεταλλευτικός πλούτος του νησιού (χρυσός και άργιλος) έφερε και την οικονομική του ευρωστία. Γύρω στο 600 π.Χ. κόπηκαν για πρώτη φορά νομίσματα, ενώ ο «Θησαυρός των Σιφνίων», στους Δελφούς, αφιερωμένος στον θεό Απόλλωνα (525 π.Χ.), αποτελεί μία ακόμη απόδειξη ευμάρειας. Διάφορα μαρμάρινα υπολείμματα, όπως λάρνακες, επιτύμβιες στήλες, κιονόκρανα κ.ά., που συναντάμε ακόμα στα δρομάκια του χωριού, φανερώνουν το καλλιτεχνικό ταλέντο των κατοίκων του στην κεραμική και στις δημιουργίες με χρυσό, ασήμι, χαλκό.
Το 1341 η Σίφνος παραχωρήθηκε από τον δούκα της Νάξου ως τιμάριον στον Βερτούκιο Τριμάνη.Οι Γοζαδίνοι κατόρθωσαν να ανακτήσουν τη Σίφνο το 1568.Αξίζει να σημειώσουμε ότι ανήκει σε μια σημαντική κατηγορία κάστρων-οικισμών που χτίζονταν στην κορυφή λόφου, κοντά σε φυσικό λιμάνι, και περιλαμβάνει δύο τομείς: το Εξω Κάστρο και το Μέσα Κάστρο. Η περιοχή του Μέσα Κάστρου δημιουργεί τον πυρήνα του οικισμού. Στους μεσαιωνικούς χρόνους βρισκόταν εκεί η κατοικία του ηγεμόνα της Σίφνου. Η περιμετρική ζώνη αποτελείται από κατοικίες, την ορθόδοξη και λατινική εκκλησία στο ανατολικό και δυτικό άκρο και μία στέρνα.
Τα σπίτια της δεύτερης σειράς ομορφαίνουν με χρωματιστά ξύλινα μπαλκόνια. Εδώ έβγαιναν άλλοτε οι αρχόντισσες για να απολαύσουν τον ήλιο που χανόταν πίσω από το βουνό του Προφήτη Ηλία. Εντύπωση προκαλούν οι συνεχόμενες στοές με τα μεγάλα ξύλινα δοκάρια, τις «φίδες» – ένα είδος δέντρου που φύτρωνε άλλοτε στο νησί.
 |
 |
Η Σίφνος ήκμασε στη ναυσιπλοΐα. Οι Γοζαδίνοι επί ενάμιση αιώνα μεγαλούργησαν στη Σίφνο και διατήρησαν άριστες σχέσεις με τους δούκες στη Νάξο. Ενα οικόσημο των Grispi σώζεται στην κατοικία του Κάστρου δίπλα στον βόρειο περιμετρικό πύργο. Ο γάμος της Katerina Grispo από δουκική οικογένεια με τον Νικόλαο ΙΙΙ Γοζαδίνο, γύρω στο 1534, δείχνει τις σχέσεις των αφεντών της Σίφνου με τους δούκες της Βενετίας. Από το 1836 πρωτεύουσα του νησιού γίνεται πλέον η Απολλωνία.
 |
 |
 |
 |
Το Κάστρο διαμορφώθηκε με τη σημερινή του μορφή γύρω στο 1365 από τη δυναστεία του Γιαννούλη ντα Κορόνια. Κοντά στην Παναγιά την Ελεούσα βλέπουμε στήλη με κτητορική επιγραφή του. Δίπλα, ένα τεράστιο παλιό πιθάρι. Οι μαρτυρίες των περιηγητών για τη Σίφνο ανάγονται στις αρχές του 15ου αιώνα. Η πρώτη περιγραφή του Κάστρου εμφανίζεται στο έργο του Chr. Buondelmonti, που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1879, «Description des Iles de larchipel». O A.J.Buchon στο έργο του «Voyage dans l’ Eubee, les Iles Ioniennes et les Cyclades en 1841» δηλώνει ότι το 1840 το Κάστρο προβάλλει επιβλητικά περήφανο και μοναχικό ανάμεσα σε θάλασσα και ουρανό.
Aπό το Kavos sunrise,η θέα στα Σεράλια...
Το λιμανάκι κάτω από το Κάστρο ονομάζεται Σεράλια (σημαίνει Παλάτια) και την περίοδο της Φραγκοκρατίας παρουσίαζε μεγάλη εμπορική κίνηση. Διατηρούνται λείψανα μεσαιωνικών λιμενικών έργων που κατασκευάστηκαν από τους άρχοντες Γοζαδίνους.
 |
Φασολού-Φάρος-Γλυφό...
Τρεις διαδοχικές πεντακάθαρες παραλίες σε απόσταση 5 λεπτών η μία από την άλλη..
Φάρος
 |
Φάρος
 |
| Gorgona Faros . |
 |
| Gorgona Faros . |
 |
Γλυφό.
Γλυφό.
 |
 |
| Φάρος |
Το τοπωνύμιο Καμάρα ή Καμάρες προήλθε από τις πολλές σπηλιές που υπήρχαν στην βραχώδη νότια ακτή του όρμου. Οι Καμάρες είναι το μεγαλύτερο παραλιακό χωριό και το λιμάνι της Σίφνου.
Ο κεντρικός οικισμός απλώνεται στη δεξιά πλευρά του όρμου των Καμαρών. Εδώ είναι η αποβάθρα του λιμανιού, τραπεζικά μηχανήματα ανάληψης χρημάτων, περίπτερο, ιδιωτικός χώρος κατασκήνωσης (camping), κέντρο καταδύσεων καιστις δυτικές παρυφές του οικισμού οι επαύλεις των εύπορων Σιφνιών.
Απέναντι, στους πρόποδες του βουνού του Αγίου Συμεών, όπου βρίσκεται και το ομώνυμο μοναστήρι, βρίσκεται η συνοικία της Αγίας Μαρίνας, όπου υπάρχουν ταβέρνες, εστιατόρια, καφέ-μπαρ, μίνι μάρκετ, ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Τις δύο αγκάλες του λιμανιού που τις χωρίζει η θάλασσα, τις ενώνει χρυσαφένια απλόχωρη αμμουδιά. Η παραλία των Καμαρών βραβεύτηκε για πρώτη φορά το 2002 και συνεχίζει να βραβεύεται με την γαλάζια σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τα παλαιότερα κτίσματα των Καμαρών στο κεντρικό οικισμό είναι ο ναός του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Βαρβάρας (ανέγερση 1785, ανακαίνιση 1906), το Φανάρι (1896), λείψανα από τα καμίνια και τη σκάλα φόρτωσης μεταλλεύματος (1883) και ο παλιός μόλος (1909).
Μια μέρα πριν από το "Sifnos run" και...οι επίδοξοι πρωταθλητές παίρνουν θέση!
--------
"Το νησί «των ποιητών,των γραμμάτων και των τεχνών»,η πατρίδα του Τσελεμεντέ και της κεραμικής τέχνης,φημισμένη για την καθαριότητα,την αρχιτεκτονική και τα μονοπάτια της,σας προ(σ)καλεί να δοκιμάσετε τα όριά σας σ’ έναν ιδιαίτερο αγώνα 10 χιλιομέτρων που ξεκινάει από το λιμάνι, φτάνει ως την Απολλωνία (χώρα) και επιστρέφει στις Καμάρες!
Μια εξαιρετικής ομορφιάς διαδρομή όπου εναλλάσσονται το αιγαιοπελαγίτικο φωτεινό γαλάζιο με τις ξερολιθιές και τη φύση!!!
Στο ίδιο μοτίβο, αλλά σε μια πολύ πιο ήπια διαδρομή θ’αγωνιστούν οι δρομείς που θα επιλέξουν την απόσταση των 5 χλμ.,καθώς και η «μαγιά» των αυριανών δρομέων στον παιδικό αγώνα των 1.000μ.
Ο Δήμος Σίφνου, το Sifnos House, Σύλλογοι, Φορείς και Σχολεία είναι έτοιμοι να υποδεχτούν για ένα καταπληκτικό τριήμερο (το τριήμερο της Πρωτομαγιάς), όχι μόνον τους δρομείς, αλλά και τους φίλους και την οικογένειά τους!!!
Μια αξέχαστη ανοιξιάτικη απόδραση που σίγουρα θα σας μετατρέψει σε λάτρεις της Σίφνου και θα σας κάνει να επιστρέφετε σε κάθε αγώνα, όλες τις εποχές!!!"
---------
Αυτά έλεγε η σχετική ανακοίνωση/πρόσκληση.Το Sifnos run διεξήχθη στις 30 Απριλίου με πλήθος συμμετοχών τόσο από την Ελλάδα,όσο και από το Εξωτερικό...Περιττό να σας πω ότι-συμπεριλαμβανομένων και των επισκεπτών για το τριήμερο της Πρωτομαγιάς-"βούλιαξε"το νησί!
 |
Πρωτοπόροι στον τομέα της αγγειοπλαστικής στις Κυκλάδες υπήρξαν οι Σιφνιοί από την Πρωτοκυκλαδική ακόμη περίοδο, ενώ η τέχνη και το ταλέντο τους συνεχίζονται ώς τις μέρες μας.Με πρώτες ύλες τα κοιτάσματα αργίλου, που αφθονούσαν στον τόπο, το νερό από τις πηγές και τον δυνατό ήλιο, οι τεχνίτες της Σίφνου έγραψαν και γράφουν ιστορία στην αγγειοπλαστική.
Σήμερα,λειτουργούν στο νησί περισσότερα από δώδεκα αγγειοπλαστεία,γνωστά και ως «τσικαλάδικα»,στο Κάτω Πετάλι,στον Αρτεμώνα,στο Ανω Πετάλι,το Βαθύ,συνεχίζοντας την παράδοση του τόπου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου