ΤΖΟΥΛΙΑ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΥ - ΡΟΖ ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ

Πόσο λυτρωτικά φυσάει ο άνεμος το κορμί σου,
σιωπηλό λουλούδι ριζωμένο στο χώμα
στα σπλάχνα της πέτρας αποζητάς ζωή,
στις σχισμάδες των βράχων ανασαίνεις...
Θέλω να ψιθυρίσω τ’ όνομά σου
όπως μιλώ για τα κρίνα και τις ανεμώνες
να μοσχοβολήσει η γη με τ’ άρωμά σου
το διάφανο δάκρυ σου ν’ ανταμώσω...
Πόσο λυτρωτικά σεργιανίζεις στη σκέψη μου,
τρυφερό, μοναχικό ανθάκι
σημαία στου ήλιου το κατάρτι
αθάνατο ν’ αντέχεις...

κι εγώ απλά, να λέω πως κρατώ
ένα ροζ κυκλάμινο...

ΤΖΟΥΛΙΑ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΥ
Συλλογή «Απρόσμενη ΄Ανοιξη» (2016)

πηγή φωτογραφίας