Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

ΜΑΝΤΛΙΝ Α. " ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ "


Με υλικά ανθεκτικά,σε κάθε καιρού αντάρα
και με θεμέλια γερά, ν αντέχουνε στις μπόρες..
Ενα οικοδόμημα γερό,που βάσταγε για όλους..
Καταφύγιο να βρίσκουμε,εγώ κι ο αδελφός μου,
αφού ήξεραν πως στη Ζωή,δε βρέχει πάντα ρόδα..
Εχτισαν μία φωλιά,την οικογένεια μας
να κατοικεί η Ανθρωπιά,με την ψυχή και την καρδιά
και με σκεπή...τους ίδιους,
μια αγκαλιά γεμάτη κι ασύλληπτα μεγάλη!
Ολάνθιστος κι ο αυλόγυρος και με καρπούς γιομάτος,
δύναμη ν' αντλούμε απ' αυτό,στο μάκρεμα του χρόνου.!
Δουλεμένα τα χέρια τους,ποτέ όμως κουρασμένα,
για να μας σφιχταγγαλιάζουν..
Ασπίδα η Αγάπη τους,στα βάσανα στους πόνους..
Ορθάνοιχτη πάντα η καρδιά,μπροστά στη καλοσύνη
,στη δύναμη της προσφοράς και στον πόνο του άλλου..
Φάροι κι οι δυο που φωτίζουν πάντα
τη διαδρομή των παιδιών τους..
Φωτεινοί,πάντα εκεί..
στα σκοτάδια μας,τους βρίσκουμε να μας περιμένουν..
Εγκόσμιοι Αρχάγγελοι για μας,θα είναι πάντα!!!!!
μαντλιν





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου