ΜΑΡΙΝΑ ΣΟΛΔΑΤΟΥ - ΤΑ ΑΧΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ

Τα  αχνά απογεύματα,
με το φανάρι της εγκοπής τόσων χαμένων ουρανών,
ταξίδεψε το μαχαίρι στην απαλάμη ενός θεού που έκλαιγε.
Το ερώτημα, έγινε απορία κι η απορία ερώτηση.

"Γιατί θρηνείς, θεέ, των ονείρων ναυπηγέ και θαλασσοπόρε;"

"Εκάρφωσα τον έρωτα στις πλάτες του συγνέφου
κι εκείνο αταξίδευτο εγένηκε βροχή!

Πώς να μαζέψω δάκρυα με λύρα αναπαίστου,
το βήμα μου εμέτρησα και μ' ήβρε χαραυγή.

Το πλοίο μου εβούλιαξε στου γαλανού μιάν άκρη,
ο άνθρωπος μου μήνυσε πως κύμα θα γενεί
και γω θεός ανήλιαγος απρόσμενος κι αντάρτης
σιμά σου καταλόγισα τις πράξεις των ωρών.

Η ποίηση απρόσμενη ανεμελιά της θλίψης,
σου δόθηκε στα κάτεργα πάντα να τριγυρνάς.

Η θάλασσα, ο λογισμός κι η πρύμνα του εφιάλτη
λυγμός στο γέρμα του καημού και ξάρτι της ζωής".

Τα αχνά απογεύματα των χειμώνων ονειρεύομαι.
Το φανάρι στην άκρη των δρόμων όπου η ζωή αντρειεύεται.

Πένθιμα απογεύματα με υποσχέσεις πέρασα.
Άνθρωποι προσπερνούν και γω εγέρασα.
Κι ο θεός να κλαίει, να θρηνεί.

Ανθρώπων έργα η ζωή, ανθρώπων και η λύπη.

Τα αχνά απογεύματα ανακαλύπτω στο φανάρι
τον έρωτα να με κοιτά,
εγέρασα κι ακόμα ονειρεύομαι θεούς και φεγγάρια.
Αχ, τα αχνά απογεύματα!

"Τί και αν μετράει ο χρόνος" Μαρίνα Σολδάτου
** ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ**