ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΤΟΥΣΗ " Παλιά φωτογραφία "

Ανεμος ο χρόνος φυσάει και παίρνει μακριά την τρυφεράδα της νιότης από τα απαλά μάγουλα των κοριτσιών. Φυσάει και ανακινεί τον πυθμένα της μνήμης, θολό δάκρυ για το άπιαστο των στιγμών... Θνητών στιγμών, που τις αθανατίζει το φως αιχμάλωτες στο χαρτί μιας φωτογραφίας... Φυσάει και σκορπίζει τα πρόσωπα σαν φύλλα φθινοπωρινά στο δυνατό 
πρωτοβρόχι σαν πέταλα, ανήμπορα στο ξέσπασμα 
της μπόρας χωρίς ελπίδα να σμίξουν ξανά στον ίδιο μίσχο, στον ίδιο ανθό...