Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2016

ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΒΑΚΙΡΛΗ-ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ " ¨ΟΛΗ Η ΜΕΡΑ "


Όλη η μέρα είναι δική μου, ν' αγαπήσω τον κόσμο,
να μοιράσω το φως στους ανθρώπους,
τη χαρά στα παιδιά, λευκά, μαύρα ή κίτρινα,
τη γαλήνη στις μικρές ψυχές τους!
Όλη η μέρα είναι δική σου.
Να στείλεις ένα χαμόγελο στον ήλιο,
ν' αδράξεις τη χαρά απ' το μπαλκόνι του γείτονα
ή τη λύπη απ' το υπόγειο διάρι του ηλικιωμένου ζευγαριού
και να την κάμεις κτήμα σου, τείχος
στο ανελέητο σφυροκόπημα του εχθρού
που σε καταδιώκει!
Όλη η μέρα είναι όλων μας,
είναι ένα πανηγύρι το πρώτο φως της μέρας,
το παιχνίδισμα των ακτίνων του ήλιου
πίσω απ' τις κουρτίνες του σαλονιού,
το τρυφερό άγγιγμα του χεριού της αγαπημένης
ή του αγαπημένου ή το νοερό άγγιγμα
της ψυχής αυτών που αγαπήσαμε!
Είναι ένα πανηγύρι ο ιδρωμένος μόχθος της μέρας,
μια δοξολογία ατέρμονη στη μυστηριακή ύπαρξη
του είναι μας, ένα φιλί στο αθώο μάγουλο του παιδιού
που κοιμάται ξέγνοιαστο στο φως του αποσπερίτη!

Από την πρώτη ποιητική συλλογή της Πολυξένης Βακιρλή
ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΝΙΑΣ , εκδ. bookstars 









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου