Επισκευή αναμετρήσεων με το παιδί
που κουρδίζει τη ζαχαρένια ανάμνηση.
Δεν σιδερώνω τις περσινές πτυχώσεις
των ρούχων
να μην αλλάξει τίποτα.
Τούτη η προσπάθεια κρατάει καιρό
σαν το καντήλι της μητέρας
στην προσευχή πριν τον ύπνο.
Αράχνη μέσα στον ιστό της ευτυχίας
υφαίνω και παραποιώ τους κανόνες
δίνοντας τροφή στη παραμυθία της ψυχής
αντίδοτο στη κλαίουσα λογική.
Νιώθω να έχω σωθεί από αμαρτήματα
εξαγνισμένη στις εισαγωγές
αμόλυντη στα χείλη του χειμώνα.
Χρειάζεται να είμαι ο λόγος των σκέψεων
που δεν έχουν ανάγκη δεύτερης ανάγνωσης
το μεταξύ των δαχτύλων που δεν ενώνονται
απόσταση που παρεμβαίνει στον αγέρα
και κάθεται πάνω στο κορμί πριν τη ζακέτα.
Συλλέγω τα σταυροδρόμια για αύριο
η περπατησιά να έχει την ταπεινότητα των σοσονιών
που περπατούν σε λευκό χαλί.
Στη γωνία μας περιμένει η καρτερούσα φυγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου