 |
| Πηγή φωτογραφίας |
Ω! Των ανθρώπων οι στιγμές πια τραγωδίες,
σαν ξεχασμένες απ' τον καιρό κωμωδίες
γυρεύουν πάντα να θρηνούν τους άλλους,
σαν φιγούρες από ξεχασμένους μπάλους.
Σαν έρημες πόλεις φαντάζουν στη θλίψη,
μικρά σοκάκια που το φως έχει λείψει,
ρωτούν για το πόνο που γύρω χορεύει
και ξεχνούν το χάρο που τους γυρεύει.
Ω! Των ανθρώπων οι φτωχές αηδίες,
σαν βροχερές μοιάζουν πάντα κηδείες,
στους δρόμους γυρνούν και στα καφενεία
και βλέπουν τους άλλους σαν λερά πορνεία…
Θανάσης Καραθύμιος Σεκλιζιώτης
απ' το βιβλίο μου "χαμένες μέρες"
Τέλειο γεμάτο ευαισθησία για την εποχή που ζούμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφή