ΣΥΛΙΑ ΧΑΔΟΥΛΗ "Τα όνειρα της θάλασσας...¨ Ποιητική Συλλογή

Συγγραφέας Σύλια Χαδούλη

ISBN 978-960-97461-0-6

Εκδότης Ζάθεον Πυρ ( http://www.zatheonpyr.gr/ ) 

Σελίδες 60

Διαστάσεις 17χ24

Φωτογραφία Κατερίνα Χλωροκώστα

Γέννησες τον έρωτα από την αρχαία μήτρα. Προφητεία ιερού αίματος. Οι αισθήσεις σου αγκάλιασαν τον κόσμο μου. Ταξίδεψα μέσα στην ηδονή του σώματος σου. Αγάπησα την τρικυμία των χειλιών σου. Μίσησα την στάχτη του χαμένου χρόνου. Κάρφωσα τις λέξεις σου στην ψυχή μου ποτέ μη φύγουν με τις πνοές του ανέμου. Τρύπησες την καρδιά μου και με ερήμωσες. Κουρνιάζει η σκέψη. Μαζεύει τα πληγωμένα της φτερά καίω τα φτερά της, το όνειρο, τις νύχτες σου, τις λέξεις σου, τα μελωμένα χείλη. Τυφλή χωρίς όνειρα έρπει η μνήμη στις πύλες της νύχτας....

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Σύλια Χαδούλη κατάγεται από τις Μηλιές Πηλίου. Διέκοψε νωρίς τις σπουδές της στη Γεωπονική Σχολή Ιωαννίνων για να ασχοληθεί με τις δυο μεγάλες της αγάπες : την Ψυχολογία και την οικογένειά της.

Παράλληλα, εντάχθηκε σε εθελοντικά προγράμματα και κυρίως με τη φροντίδα παιδιών με διάγνωση καρκίνου. 

Η ποίηση ήρθε στη ζωή της από την εφηβεία. Επαγγελματικά όμως ασχολείται τα τελευταία χρόνια. Τα "Όνειρα της Θάλασσας" που θα εκδοθεί τον Μάιο του 2015 αποτελεί την πρώτη της ποιητική συλλογή. Επίσης συμμετέχει σε συλλογικό Ανθολόγιο 15 ποιητών που θα εκδοθεί παράλληλα με το βιβλίο της. 

Εκτός από ποίηση, έχει γράψει παιδικά παραμύθια και διηγήματα. Γνωρίζει τέσσερις ξένες γλώσσες : Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Ιταλικά.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ

Αιφνίδια, απρόσμενα,
αντιφατικοί κόσμοι
συγκρούονται εντός μου
Εφιαλτικά ανοίκεια
το υπαρκτό και το ανύπαρκτο
Ελοχεύει το προσωπείο
της άδειας ηπείρου
Σαρκάζουν την ψυχή ανήκεστες νύχτες,
ατελεύτητες ώρες, ανελέητες στιγμές
Παραπλάνηση ζώσας ελπίδας
Έρωτας πόθος αφθάρτου
Πετρώνει το ουσιώδες πρόσωπο
του Χρόνου
Κλείνει η Πύλη του
Πολλαπλή η ηχώ της
Βράχος που κυλά
ανάμεσα στις άχρονες ουτοπίες
Άχαρη η μοίρα των ηττημένων
Συμπαντικές εκκενώσεις
οι καθημερινοί θάνατοι συναισθημάτων

Σ.Χ.

****

Αναρωτιέμαι....
Που πάνε άραγε τα όνειρα
Σταγόνες πορφυρές έρωτα
κρατούν όσο ένα φιλί, ένα χάδι, ένα βλέμμα
Τρομάζει η σιωπή και η ανυπαρξία
Στραγγαλίζει ο φόβος της μοναξιάς
Μαχαιρώνονται από τις ανθρώπινες σχέσεις
Σκουριασμένα καρφιά στα χρώματα της σελήνης
Τεράστια ασημένια κηλίδα
απλωμένη στα σκοτάδια της ψυχής
Απέραντος και κρύος ο τοίχος του κόσμου
μοιάζει με νύχτα παγωμένη από τον βοριά
Θέλω να κρυφτώ στις παλάμες του Χρόνου
Θέλω να σε βρω στα άγνωστα πρόσωπα του Κόσμου
Πέρα από τα μάτια σου απλώνεται η νύχτα
Πέρα από την φωνή σου βασιλεύει η έρημος
Έχω ανάγκη να σου παραδοθώ
Διαλύομαι σε σταγόνες και ενώνομαι μαζί σου
Ιερή προσφορά στην ύπαρξη του ονείρου...
Σ.Χ.

****

Ουράνια σπέρματα φωτός
χαράζονται στους Ναούς του Κόσμου
Ακτινοβολίες αγγελικών εκπνοών
Υδάτινες θυελλώδεις ροές
της οδού των Μυστηρίων
Μεταμορφώσεις από μηδενικό σημείο
στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος Κόσμου
Ασπασμός θεϊκής πηγής
Θεϊκές ταλαντώσεις
Αγγίγματα ψυχής
Ομιχλώδη χρώματα
Αποχρώσεις λήθης
Ήχοι, σκιές, απουσίες, ελλείψεις
Ροές αθάνατης μνήμης
Δίπολες σχέσεις
Ενοχικές συνειδήσεις
Μυστικά περάσματα
επίγνωσης της ΑληθείαςΣ.Χ.

****

Στάλες βροχής υγραίνουν
τα δακτυλικά αποτυπώματα των συναισθημάτων
Δαμάζω κραυγές οδύνης
Ρέουσες λέξεις πνίγονται στην σιωπή
Αγεφύρωτοι σιωπηλοί διάλογοι
Γεύομαι έλλειψη
Ανασαίνω χωμάτινες αναμνήσεις
Ολισθαίνουν οι ήχοι
Αξόδευτοι πόθοι, πορφυρές ηδονές,
συντριπτικοί σπασμοί
Καρφωμένα ναυαγισμένα δάχτυλα
στην παλάμη του χρόνου
Ματώνω στην αχαρτογράφητη απουσία
Αιμάτινες ρωγμές
στην Άνοιξη φιλιών και ονείρων
Εκλιπαρώ την ανάσα της μορφής σου...

Σ.Χ.

****

Ιχνηλατώ τις συντεταγμένες της πραγματικότητας
Χάσματα του χώρου
Αχωρη και άχρονη η Θέαση του Απείρου
μέσα στον παρόντα χρόνο
Βαθιές τομές στις όψεις του
Σκληρές ήττες της ζωής
οι ονειρευόμενες προσδοκίες
Έγκατη θλίψη
ντυμένη με τα χρώματα της στάχτης
Σκοτεινή εικόνα της Θεότητος
Αινιγματικό του ένδυμα του Αθέατου
Ω κοσμογονική νύχτα,
Αγγελιοφόρε των ύστατων μυστηρίων
Άρρηκτα τα δεσμά σου
με την σύλληψη της
λυτρωτικής απαρχής της ζωής
Σ.Χ.

****

Αντανάκλαση του άχρονου χρόνου
Αρχέγονη ουράνια δύναμη
καλούμενη Έρωτας
Πηγή της ανεξερεύνητης αιθερικής
ψυχικής μετάβασης
Μυστηριακές ενάρξεις θαύματος
Κάτοπτρο αναμέτρησης πάθους
ζώντος Θεού
Αρχων αυγής του Αθάνατου Φωτός
Ύδωρ ορμητικό
παρασύρει στις υγρές κοίτες του
υπέρτατα μυστήρια, ηδονές της αθανασίας,
ουράνια περάσματα στο χώρο
του ανομολόγητου πάθους
Ετεροβαρή φαινόμενα σαγήνης
Απόσταγμα ψυχής
στην συμπαντική απεραντοσύνη
Άκριτος πράξις
Θυσία ατελεύτητος
Σ.Χ.

****

Τα όνειρα της θάλασσας Γέννησες τον έρωτα από την αρχαία μήτρα Προφητεία ιερού αίματος Οι αισθήσεις σου αγκάλιασαν τον κόσμο μου Ταξίδεψα μέσα στην ηδονή του σώματος σου Αγάπησα την τρικυμία των χειλιών σου Μίσησα την στάχτη του χαμένου χρόνου Κάρφωσα τις λέξεις σου στην ψυχή μου ποτέ μην φύγουν με τις πνοές του ανέμου Τρύπησες την καρδιά μου και με ερήμωσες Κουρνιάζει η σκέψη Μαζεύει τα πληγωμένα της φτερά καίω τα φτερά της, το όνειρο, τις νύχτες σου, τις λέξεις σου, τα μελωμένα χείλη Τυφλή χωρίς όνειρα έρπει η μνήμη στις πύλες της νύχτας..... Σ.Χ.

****

Ιερή προσευχή Ομίχλη κάλυψε τον κήπο των αγαλμάτων. Η αγάπη έσταξε αίμα στις φλέβες τους. Αναπνέει ο άνεμος τα στεφανωμένα τους όνειρα Ασύλληπτος χρόνος κυλάει πάνω από την σιωπηλή πόλη Θρόισε η σκόνη του χρόνου με το κρυμμένο μαχαίρι της θύμησης. Φωτίστηκαν τα σκοτάδια των εσωτερικών μύθων Θυμίζουν ψηφίδες Θανάτου Πικρό μέλι έσταξε από τα άδεια τους μάτια Αιμάτινη μνήμη θρυμματίζεται στο χείλος των αναμνήσεων Ιερή προσευχή ανέβηκε στα πέτρινα χείλη Λόγος Θεού ηρτυμένος με αλάτι....
Σ.Χ.

****

Αγαπώ σημαίνει παραδίνομαι Αγαπώ σημαίνει χάνομαι Περιπλανιέμαι στον γαλαξία της μοναξιάς μου μέχρι να σε συναντήσω Κρύβομαι στο κοχύλι του αρχέγονου κόσμου Λούζομαι με το νερό της αθάνατης πηγής της Νιότης Ενδύομαι την αγνότητα του Ερωτα Κοιτώ κατάματα τον Θάνατο και τον μεθώ με το γλυκό κρασί του πόθου Παραλύω από την θεϊκή γνώση του Ερωτα Μιλώ σε εσένα με την σιωπή των αστεριών Διασχίζω τις φλογισμένες θάλασσες του σώματος σου Αγγίζω τις πορφυρές σταγόνες του αίματος σου Ακούω το κλάμα όταν πεθαίνει ένα άστρο Αγαπώ σημαίνει παραδίνομαι.....
Σ.Χ.

****

Δέομαι σου Δέομαι σου στον Αρχέγονο Θεό του ασίγαστου πόθου σου Διαχέομαι στο σκότος της αβύσσου που περνά μέσα από τα μάτια σου Θρυμματίζομαι στις γραμμές της άρνησης του Θεού μου Επικαλούμαι το έλεος της αντανάκλασης του φωτός σου Προσεύχομαι σε έναν ουράνιο Θάνατο στην πλάνη των αισθήσεων μου Μυρώνω το πεπρωμένο μου στις χαρακιές του Ουρανού μέσα από την ενοχή ηδονή του υγρού σώματος σου Έρωτας ή Θάνατος;
Σ.Χ.