Άσε το λουλουδάκι να λικνίζεται
αμέριμνο στον άνεμο
Εσύ πρόσεχε τους υλοτόμους
που τραυλίζοντας παγκοσμιοποίηση
σκυλεύουν το δρυμό,
αυτοί γκρεμίζουν δένδρα αιωνόβια,
δικαιώματα αιμοστάλακτα
ριζωμένα στις βαθιές στοές των ορυχείων
Όμορφος είναι ο χορός των λουλουδιών
μα όσο υπάρχει η άνοιξη
Γι’ αυτό όσο κι αν τρέμεις το χειμώνα
μη φωνάζεις τους ξυλοκόπους
αυτοί είναι που καρατομούν την άνοιξη
Ας ουρλιάζει ο αθώος λύκος
εσύ φοβού τα τσοπανόσκυλα
και τα τσεκούρια π’ αστράφτουν
στο φεγγάρι
Όμορφος είναι ο χορός των λουλουδιών
γι’ αυτό μην πουλάς το μέλλον
το παρόν περνάει γρήγορα
κι οι υποθήκες παραμένουν
Κι όσο σε πυροβολούν να ταμπουρώνεσαι
στους ονειρόβραχους
έτοιμος για το γιουρούσι
Όμως άσε το λουλουδάκι αμέριμνο
στον ήλιο, να το γονιμοποιεί ο άνεμος
Αυτοί που μπήκαν κρυφά
στον κήπο σου
φύτεψαν στα παρτέρια σου φόβους,
έσπειραν μαλθακές ιδέες,
κάλπικες επιθυμίες κι ενοχές
Γι αυτό σου λέω
άσε το λουλουδάκι αμέριμνο
να ερωτοτροπεί στον άνεμο
και σάλπιζε εξέγερση στο δάσος
Έτσι ακριβώς
αφού η επανάσταση μοσχοβολάει
ελευθερία κι έρωτα
18 Δεκεμβρίου 2012
Γιάννης Ποταμιάνος
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://toxefwto.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου