β΄
Το φως θα ήταν ίσως μια αρχή. Το φως.
Η πύκνωση των ανθρώπων που δέχτηκες
κι εκείνων που γύρεψες,
το μάγμα αυτών που αγάπησες
κι όσων ακόμα θα μπορούσες ν' αγαπήσεις,
δεν είναι παρά υλικό για μια υπέρογκη έκρηξη.
Γιατί είναι έκρηξη η ομορφιά.
Κι εκείνοι που απλώς μιλούν μαζί σου
κι εκείνοι ακόμα που δε θέλεις
- είτε το ξέρουν, είτε όχι -
είναι καμβάς από βελούδο μαύρο
που πάνω του θα λάμψει
το ακέραιο φάσμα, το λευκό φως
που συσπειρώνεται
εδώ και πολλούς γεωλογικούς αιώνες.
ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΑΛΑΜΠΟΥΚΑΣ
Από τη συλλογή "Αντοχή των υλικών"
Φανταστικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίστευτη η αίσθηση που αφήνει!!!
Λες όπου να 'ναι θα δεις τη λάβα!!!