ΙΩΑΝΝΑ ΛΑΖΟΥ " Ρίζα-ρίζα "

By Isabel Miramontes

Κομμάτιασε τον εαυτό της
πρώτα τα πόδια της
έχανε την ισορροπία στην γη
νέκρωνε το φως
καμία σκιά πουθενά
κανένα ίχνος
θα σβήσει τα πατήματα της
θα απομονώσει το απομεσήμερο
το υγρά βράδια
θα ρέουν τα ρυάκια
θα ντύνεται γυμνή τις ώρες της
θα απονέμει στις σιωπές αψέντι
θα φτιάχνει το καλύτερο κρασί
και θα το πίνει
κόκκινο ντύμα στο αίμα της
θα έχει χέρια
για λίγο
πρέπει να αγκαλιάζει το είναι της
να χτενίζει τα μακριά μαλλιά της
δεν θα πέσουν από κανένα μπαλκόνι
απλά θα γίνουν ρίζες
από αυτές που ανεβαίνουν
οι καρδιές κρυφά το βράδυ
ρίζα-ρίζα
κόμπο-κόμπο
και καρτερούν τα πόδια
τα πατήματα
να ενώσουν τα κομμάτια
της απονέκρωσης.