ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ "ορίζοντας "

πήγαινε πέρα δώθε
στα σύνορα μιας παρενθέσεως
σαν λέξη ξεχασμένη από τη βιασύνη
του σύντομου επιλόγου

αργότερα στάθηκε στο προάστιο μιας σκέψης
και μάζευε τσουκνίδες και περιστατικά
στιγμές και γεγονότα

λίγα μαυροπούλια σηκώθηκαν
από το κλαδί μιας απόφασης
και χάθηκαν στον ορίζοντα της προσμονής
η πίκρα έγραφε με το χνώτο
στο τζάμι του αποχωρισμού 

άγγιξε την αδιαφορία μιας φήμης
πάγωσαν τ’ ακροδάχτυλά του
μελάνιασαν τα νύχια του
τσακίστηκαν οι καρποί του

ο ορίζοντας στένευε σε μάτι βελόνας
κι από κει περνούσε η μεγάλη έρημος
τα ξεκολλημένα οστά 
και οι ανήλιαγες αποφάσεις

κάποια στιγμή σταμάτησε
άνοιξε το πορτόνι της αγκύλης
και χάθηκε στον αμμόλοφο της συνήθειας26.7.14

,