Santina konstantinidou "Μέρες καλοκαιριού ".

Μεσημεράκι καλοκαιριού .
Οι περισσότεροι κοιμόντουσαν , η θερινή ραστώνη σ’ όλο της το μεγαλείο .
Η αυλή με το άσπρο – μαύρο πλακάκι , τα γεράνια , δυόσμος βασιλικός , η κληματαριά , 
οι γαρυφαλλιές , οι τριανταφυλλιές , οι μπιγκόνιες , το γιασεμί και στην γωνία της αυλής η μπουκανβίλια ανθοστολισμένη σκαρφάλωνε στον φρεσκοασβεστωμένο τοίχο .

Από μικρός ήθελε να γίνει παπάς , είχε μια τάση με την εκκλησία , το παπαδαριό , τις ψαλμωδίες , αν και φάλτσος ήταν πολύ ικανός παρά τα 12 του χρόνια , πιάνανε τα χέρια του , έφτιαχνε , μαστόρευε τα πάντα , είχε πολύ δημιουργική φαντασία . 

Κάποια στιγμή , βρήκε ένα ξύλινο καφάσι , πήρε και κάτι ρόδες από ένα παλιό σπασμένο καρότσι της λαϊκής , το παίδεψε για μέρες και τελικά τα κατάφερε ,
προσάρμοσε θεός ξέρει πως , τις ρόδες στο καφάσι ! 
και έτσι έφτιαξε ένα αυτοσχέδιο όχημα ! του έδωσε και όνομα ! 

Ο Αυγουστιανός !!! 

Έδεσε το καρότσι του μ ’ ένα σχοινί και το έσερνε περήφανος !
Την μια έβαζε μέσα τον βασιλικό και τον έκανε βόλτα στην αυλή , την άλλη κάποιο παιδί της γειτονιάς , την άλλη την μικρή του αδελφή , τα ψώνια από τη λαϊκή ! 
ίσως και τα όνειρα του … 

Εκείνο το μεσημέρι , λίγο πριν το δεκαπενταύγουστο , πολύ σοβαρός και με ανάλογο ύφος ! έκανε τον σταυρό του με ευλάβεια , πήρε από το εικονοστάσι καμιά δεκαριά κεριά που τα φύλαγε η μάννα του από τον επιτάφιο , και άρχισε να τα τοποθετεί με περισσή ευλάβεια και προσήλωση στον <<Αυγουστιανό >> άναψε τα κεριά , έβαλε λιβάνι στο λιβανιστήρι , λιβάνισε , μοσχομύρισε όλη η αυλή ! 
έβαλε στο κέντρο μια εικόνα μικρή της Παναγίας , πήρε μια παλιά μαύρη ρόμπα της γιαγιάς του , την φόρεσε και ξυπόλητος άρχισε να περιφέρει τον Αυγουστιανό του στην αυλή και να ψέλνει ! 

Άγιος ο θεός άγιος ισχυρός άγιος αθάνατος ελέησε ημάς , συνέχιζε με απέραντη σοβαρότητα για ένα αγόρι στην ηλικία του ! πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς ελέησον ημάς ! κρατούσε στο χέρι του μια αγιαστούρα δικής του επινόησης από ένα κλαδί της κληματαριάς και το κουνούσε πάνω –κάτω ! 

Τα πιτσιρίκια μαζευτήκανε έξω από την εξώπορτα της αυλής και τον κοιτάζανε από τα κάγκελα με ιερή προσήλωση ! κάποια σταυροκοπιόντουσαν !


Η μικρή του αδελφή 4- 5 χρονών περίπου , ξυπόλητη και αυτή , πάντα τον θαύμαζε !!! πήρε ένα πιατόπανο από την κουζίνα , εκστασιασμένη και με μεγάλη ευλάβεια έτρεχε ξοπίσω του ανεμίζοντας το πιατόπανο και ψέλνοντας ασταμάτητα ενθουσιασμένη ! άγιος ! άγιος ! άγιος πάνω κάτω η πατσαβούρα και ξανά άγιος , άγιος !!! ακολουθώντας τον με δέος , αυτός συνέχιζε ακάθεκτος να περιφέρεται στην αυλή και να ψέλνει , μέχρι που κάποια στιγμή γυρνάει , την κοιτάει ενοχλημένος και της λέει , γιατί χαλάς τη λειτουργία μωρή !και την ίδια στιγμή της αστράφτει ένα μπάτσο !

Η μαρίδα από την εξώπορτα χαχάνιζε , η μικρή με κατακόκκινα μάγουλα , ντροπιασμένη έτρεξε και κρύφτηκε πίσω από την πόρτα της κουζίνας ψελλίζοντας άγιος , άγιος ! άγιος ο θεός ... άγιος ισχυρός …

Ο πάτερ ... συνέχιζε ακάθεκτος να ψέλνει !

Οι τριανταφυλλιές χαμογελούσαν , 
τα γιασεμιά αγκαλιαζόντουσαν με την κληματαριά , οι μπιγκόνιες είχαν σκάσει στα γέλια .

Το καλοκαιράκι ήταν εκεί ...τα κεριά του << Αυγουστιανού>> 
φώτιζαν το μεσημέρι , 

η πιτσιρικάδα σταυροκοπιότανε ...

και το γεράνια άνθιζαν στην αυλή ,
για ένα ακόμα καλοκαίρι ...

© Santina konstantinidou