Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

ΒΕΛΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ – 3 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ

Πίνακας - Childe Hassam, Μια πόλη



I   "Με πόση σιγουριά, το χιονισμένο λευκό στρώμα, κάλυπτε τη μαυρίλα, 
αυτό το γκρίζο, που τόσο εύκολα απλώνονταν δίπλα μας/ 
και μετά κρύο, πολύ κρύο, λες και περίμενε να εκδικηθεί, 
σκληρά, κάτι από τη ζωή μας/
 είναι περίπλοκη, η δομή των πραγμάτων, ακόμα κι αυτών,
 των φυσικών, όταν ταυτίζονται/ 
με στιγμές που περνάνε, αν δεν δένονται μαζί μας, 
στα επόμενα χρόνια". Γιάννης Βέλλης

Πίνακας - Εugene Galien Laloue   



II  "Ο αγριεμένος άνεμος χτυπούσε αλύπητα, 
μέχρι και το τελευταίο μισόξερο δέντρο/ 
ενώ έσερνε την σκόνη και τις πέτρες, 
ανάμεσα στα στενά της πόλης/ 
τίποτα δεν έδειχνε να αλλάζει, 
μόνο τα σύννεφα, τα τρεχάμενα/ 
ίσως κι οι σκέψεις μας, όσες γεννιόνταν και φεύγανε
 σε ένα πρωινό, του χειμώνα". Γιάννης Βέλλης

 Πίνακας - Fritz von Uhde,





III  "Έφτανε γοργά, ο χειρότερος χειμώνας, 
όπως δεν τον γνωρίσαμε ποτέ, 
άγριος, αλαζόνας, βίαιος, 
οπλισμένος με τα δυνατότερα όπλα του/ 
κι όμως εσύ, στεκόσουν κόντρα,
 στον άνεμο και τις καταιγίδες του,
 εκεί στο ψηλότερο σημείο, 
σαν σπουργίτι ορφανό, με το κεφάλι ψηλά, 
υπερήφανος/ 
καταλάβαινες ότι αυτός 
ήταν ο τελευταίος σου χειμώνας
, μα ήσουν έτοιμος να τον νικήσεις, 
γιατί ήσουν δίκαιος, γλυκός, 
αποφασισμένος, άνθρωπος". Γιάννης Βέλλης

Κλ. Μονέ, Τα προάστια του Honfleur.









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου