Ξύπνα!
είπε ο χρόνος στην μέρα
που κοιμόταν πλάι του.
Εκείνη ,με αφοπλιστική κίνηση
άνοιξε το παράθυρο
πήρε το προζύμι της προηγούμενης
κι άρχισε να πλάθει τον κόσμο.
Μορφοποίησε το σχήμα του
με τα ευκίνητα χέρα της
στην απλότητα της επιτήδευσης
σμίλευψε με σιταρένιο αλεύρι
όλες τις άγονες μεριές
Έψησε στα ξύλα της αγκαλιάς της
το πιο τέλειο καρβέλι
και το άφησε ελεύθερο
να πασπαληθεί γλυκά
στην άχνη του του Σύμπαντος.
Να θρέψει όλα τα παιδιά της γης.
Μετά γύρισε στον ύπνο
του χρόνου και είπε..
Ξύπνα!
Μαίρη Μπριλή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου