Είναι γνωστό πόσο ενόχλησε ο Χριστός με τα κηρύγματά του το κατεστημένο της εποχής.Ήταν ασφαλώς αδύνατο το θρησκευτικό κατεστημένο να δεχτεί κάποιον που έλεγε να μη φοβάται ο άνθρωπος το θάνατο για παράδειγμα.Οι συνέπειες κι αυτές γνωστές,βασανισμός και θανάτωση.Ανάλογη πορεία έχουν όσοι τολμούν να πάνε ενάντια στον άνεμο και να προτάξουν το κοινό απέναντι στο ατομικό καλό. Γνωστή και η ζωή,αλλά και το τέλος του Σωκράτη,θανάτωση από την πόλη την οποία αγάπησε και υπηρέτησε μέχρι το τέλος και από το Νόμο που υπερασπίστηκε με πάθος.
Ο Γκάντι,που βασίστηκε στη διδασκαλία του Χριστού,τον οποίο θαύμαζε,φυλακίστηκε και τελικά θανατώθηκε,αφού δίδαξε την αγάπη και την ισότητα στους ανθρώπους.Ανάλογη ήταν και η διδασκαλία του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ,πιστός κι αυτός στη χριστιανική διδασκαλία,οραματίστηκε την ισότητα και την αδελφοσύνη των ανθρώπων.Επιθυμία του ήταν να μη γίνονται διακρίσεις στα παιδιά και να στιγματίζονται από χαρακτηρισμούς,όπως ''τα παιδιά των δούλων'' ή ''τα παιδιά των δουλοκτητών''.Και γι'αυτόν υπήρξαν κυρώσεις,διώξεις βασανιστήρια σε φυλακές και τελικά θάνατος από ελεύθερο σκοπευτή.
Χρέος όμως του ώριμου και συνειδητοποιημένου πολίτη είναι η αναζήτηση της αλήθειας και η αλλαγή προς το καλύτερο για το κοινό καλό.Ο καλός πολίτης και ο καλός πολιτικός,μας λέει ο Πλάτων ,είναι εκείνος που τηρεί τους Νόμους της Πόλης,τηρεί τον ηθικό νόμο και περιορίζει το ''εγώ''του εκεί που αρχίζει το ''εγώ'' του άλλου.Όταν δε συμβαίνει όμως αυτό,κυριαρχεί ο ατομισμός και διαταράσσονται οι ανθρώπινες σχέσεις.Αυτή η κατάσταση μας προσπορίζει μια άμβλυνση σκέψης.
Κατανοητό πλέον σε όλους μας ότι στην εποχή τούτη οι δυσκολίες είναι πολλές και φαντάζουν ανυπέρβλητες.Έχουμε ανάγκη από δυναμικούς ανθρώπους,ο καθένας από το δικό του μετερίζι,να δώσει το δικό του αγώνα,αλλά αγώνα έντιμο,με συναίσθηση της ευθύνης τους και αίσθημα ήθους και αιδούς.Έχουμε όλοι την αίσθηση ότι έχουν εκλείψει οι ικανοί δάσκαλοι,τα φωτεινά μυαλά,οι ''καθαροί'' πολιτικοί,οι καλοί επιστήμονες.Γύρω μας βλέπουμε μόνο το τέλμα,το σκοτάδι και τη ματαίωση των ονείρων μας,που προέρχεται κυρίως από άτομα με πλησμονή αυθάδειας,ναρκισσισμό και οιστρηλατημένα από θλιβερό συμφέρον.Και το αδιέξοδο υπαρκτό.Και αν δεν αλλάξει η παρούσα κατάσταση από τα θεμέλια,''...το κακό το βλέπω να έρχεται γοργά με δρασκελιές!'' ,κατά τον Βιργίλιο...
Τώρα,περισσότερο από ποτέ είναι η στιγμή για αλλαγή! Προσωπικά ''επιλέγω'' και εμπιστεύομαι ανθρώπους που είναι καταρτισμένοι και έχουν διάθεση για δουλειά ,με οποιοδήποτε κόστος.Που θα συγκρουστούν και θα επιλέξουν σαν γόνιμη πνευματική στάση την αμφιβολία,χωρίς να τους ενδιαφέρει το ίδιον όφελος.Ακόμα κι αν λοιδορηθούν,δεν θα απομακρυνθούν από τον στόχο τους,παρά θα τολμήσουν να κάνουν σαφές στις ερχόμενες γενιές ότι το παλιό και τα ''κεκτημένα'' που βασίστηκαν στην αδικία και την αναξιοκρατία,έχουν φύγει για πάντα!
Από αυτούς τους πολιτικούς έχουμε σήμερα ανάγκη.Από αυτούς τους δασκάλους για τα παιδιά μας.Από τέτοιους επιστήμονες.Χωρίς τυμπανοκρουσίες και βερμπαλισμούς,χωρίς υπεραπλουστευμένες αντιλήψεις,αλλά με σύνεση και όρεξη για προσφορά,θα διαμορφώσουν συνειδήσεις και θα παραδειγματίσουν.Για το άτομο,αλλά και για το ''αμαρτωλό σύνολο'',για να δανειστώ μια φράση του Κ.Τσάτσου,με την έννοια ότι δεν ευθύνεται μόνο το κράτος,αλλά και τα άτομα που το απαρτίζουν.Οι ικανοί και όσοι είναι διατεθειμένοι να ''σηκώσουν το σταυρό'' είναι δίπλα μας.Και το αύριο είναι σήμερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου