ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΚΗΣ «Oi ΜΙΝΥΕΣ...απο τα βάθη των αιώνων!»

   

Οι Μινύες ήταν προϊστορικό ελληνικό έθνος που κατοικούσε στη Bοιωτία  όπως αναφέρονται στους: Όμηρο(Ιλιάδα Β΄511 και Οδύσσεια ια΄ 284), Ησίοδο (αποσπάσματα 144) Πίνδαρο(Oλ.ΙΧV) και Θουκιδίδη(I.V.76) Επιπρόσθετα σημειώνει ο Στράβων ότι αυτοί οι Μινύες της Βοιωτίας διέφεραν από εκείνους της Θεσσαλίας, (ΙΧ 2, 3, 40).

Γενάρχης και επώνυμος ήρωας των Μινύων, όπως επίσης σημειώνει ο Παυσανίας (ΙΧ 37, 7), ήταν ο Μινύας του οποίου τον τάφο (θησαυρό) είχε δει και αυτός ο ίδιος. Επιπρόσθετα όπως σημειώνει και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ο γενάρχης Μινύας καταγόταν από την Ιωλκό της Θεσσαλίας ("την γαρ Ιωλκόν Μινύαι ώκουν, ώς φησι Σιμωνίδης εν Συμμίκτοις"). Ίσως αυτή η Ιωλκός να πρόκειται για την "Μινύα πόλις Θετταλίας, ή πρότερον Αλμωνίας" (που αναφέρει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης).

 (στην σχολή Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου  Αθηνών, δεν αναφέρονται καν στην θεματολογία της ιστορίας.)

Οι Μινύες κυριαρχούν πριν τον Μυκηναικό πολιτισμό(1700-1001π.κ.Χ), από το 2000 π.Χ. μέχρι το 1200 π.Χ. περίπου, με απόγειο της ακμής τους γύρω στα 1400 π.Χ.
Ενδεχομένως, η ονομασία τους "Μινύες " σχετίζεται ετυμολογικά με τις λέξεις 
Μύγδονες-Δηλ. Μινύες> Μι(γ)νύες >Μύγνυ(τ)ες > Μύγδονες(=Αρχαιότατος λαός της Μακεδονίας-Θρακικής καταγωγής)


.Ήταν γνωστοί στα ομηρικά και στα αργοναυτικά έπη ως λαός ναυτικός, εξερευνητικός, που είχε αμύθητα πλούτη. 
Για την καταγωγή τους έχουν διατυπωθεί οι παρακάτω απόψεις:

• Ότι η καταγωγή τους είναι από την Ιωλκό.
• Ότι ήταν αυτόχθονες που αποίκησαν την Ιωλκό, όπως πιστεύει ο Στράβων.
• Ότι ήρθαν από τη Λήμνο.

 Οι Αχαιοί πού κατοικούσαν στο Θεσσαλικό κάμπο, μετά από τις πολλές πλημμύρες που έγιναν έφυγαν, για να αναζητήσουν άλλη γη στεγνή. 
Ο μύθος λέει πως ήρθαν στην περιοχή της Κωπαΐδας σαν να πήγαιναν σε γιορτή. 
Καλοντυμένοι, όμορφοι ,άνδρες και γυναίκες, νεαρά παιδιά και ηλικιωμένοι, ο καθένας τους απάνω στο δικό του άλογο.Ήρθαν ειρηνικά και δεν πείραξαν κανένα, εγκαταστάθηκαν στον Υφάντειο λόφο(Ορχομενός).

Αρχηγός τους, ήταν ο  βασιλιάς, Ανδρεύς, γιος του Πηνειού. 
Από αυτόν η περιοχή ονομάστηκε Ανδρηίς και οι κάτοικοι .Ανδρηίδες.Μετά τον Ανδρέα αρχηγός έγινε ο Αθάμας, γιος του Αίολου, με τη γυναίκα του τη Νεφέλη.  
Απέκτησαν δυο παιδιά τον Φρίξο και την Έλλη.
Όταν πέθανε η Νεφέλη ο Αθάμας παντρεύτηκε την Ινώ.  
Η πόλη ονομάστηκε Αθαμαντία και οι κάτοικοι Αθαμαντίδες.Μετά τον Αθάμαντα βασιλιάς έγινε ο Ετεοκλής ή Κηφισιάδης, η πόλη ονομάστηκε Κηφισιάδα και οι κάτοικοιΚηφισιάδες. Ο ίδιος ήταν ποιητής και επί της εποχής του οι μουσικοί και ποιητικοί αγώνες ήταν γνωστοί σε όλον τον τότε πολιτισμένο κόσμο.Μετά τον Ετεοκλή βασιλιάς έγινε ο Φλεγύας, η πόλη ονομάστηκε Φλεγυαντίδα και οι κάτοικοι Φλεγυαντίδες. Μετά το Φλεγύα βασιλιάς για λίγο διάστημα ήταν ο Χρύσης, γιος της Χρυσογένειας, κόρης του Άλμου. Μετά τον Φλεγύα βασιλιάς έγινε ο Μινύας, η πόλη ονομάστηκε Μινύειος και οι κάτοικοι Μινύες.

Άλλες περιοχές στις οποίες είχαν επεκταθεί ήταν η Λακωνία, η Τριφυλία, η Λήμνος, η Θήρα, η Κυρήνη κ.ά. 

Οι προέλληνες αυτοί διακρίθηκαν στη ναυτιλία και οργάνωσαν εξερευνητικές αποστολές.  
Λέγεται πως σ' αυτούς οφείλεται η Αργοναυτική εκστρατεία. 

 Ο βαθμός του πολιτισμού τους φαίνεται από τα αποξηραντικά έργα που πραγματοποίησαν στην Κωπαΐδα. Το πιο αξιόλογο μνημείο που άφησαν είναι ο " Θησαυρός του Μινύα" που έφεραν στο φως οι ανασκαφές στον Ορχομενό. 

 Η αποξήρανση της Κωπαΐδας κατά την αρχαιότητα‎....

Οι Μινύες διέθεταν αυξημένες γνώσεις μηχανικής και τεχνολογίας, επεχείρησαν να αποξηράνουν την πεδιάδα της Κωπαΐδας, η οποία πλημμύριζε από τα νερά των παρακείμενων ποταμών Μέλανα και Κηφισού. 
Για τον σκοπό αυτό κατασκεύασαν ένα τεράστιο αρδευτικό κανάλι, πλάτους 40 μ. και βάθους έως και 5 μ., που χρησίμευε και ως πλωτός ποταμός, την περίφημη «Διώρυγα των Μινύων».

 Στην διώρυγα αυτή συγκεντρώνονταν όλα τα ύδατα, τα οποία μέσω αυτής, κατευθύνονταν προς διάφορες φυσικές καταβόθρες, απ’ όπου κατέληγαν στον σημερινό κόλπο της Λάρυμνας(Ευβοϊκός Κόλπος).

Ο ενδιάμεσος αποξηραμένος χώρος πλαισιώθηκε από οικισμούς και το οχυρό του Γλα, που ήλεγχε την περιοχή, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος του καλλιεργούνταν. 
Η διώρυγα των Μινύων είχε μήκος περίπου 43 χιλιόμετρα και ήταν συνδεδεμένη μαζί με μία άλλη περιφερειακή καθώς και διάφορες εγκάρσιες μικρότερης κατασκευής.

 Σύμφωνα με πολλούς αρχαιολόγους, η διώρυγα των Μινύων είναι το μεγαλύτερο τεχνικό έργο της αρχαιότητας. Κατ΄αυτούς ούτε ο Παρθενώνας το φτάνει γιατί, εκτός των άλλων είναι κατασκευασμένο την εποχή του χαλκού (2500- 1100 π.Χ.), δηλαδή εποχή ασύγκριτα αρχαιότερη από τη λεγόμενη κλασσική αρχαιότητα
Μπορεί με βάση αυτήν την άποψη να αιτιολογηθούν και τα επιτεύγματα των Αργοναυτών στον τεχνολογικό τομέα, αλλά κυρίως μπορεί να δικαιολογηθεί και το μεγαλύτερο επίτευγμα της τότε εποχής, η Αργώ. 

Συμπληρωματικό έργο μεγάλης αξίας ήταν η τεχνητή καταβόθρα που έσκαψαν οι Μινύες για να ενισχύσουν την απορρόφηση των υδάτων, επειδή οι φυσικές καταβόθρες δεν επαρκούσαν.    Η τεχνητή καταβόθρα, μία  υπόγεια επικλινής σήραγγα, σκαμμένη στο βράχο, είχε μήκος 2230 μ. ύψος 1,80 μ. και πλάτος 1,50 μ. Διέθετε 16 κάθετα ανοίγματα (φρεάτια), που ανοίχτηκαν πρώτα και μέσω των οποίων σκάφτηκε η σήραγγα μέσα στον βράχο και στην συνέχεια μέσα απ'αυτές συντηρούνταν.

 Πρόκειται για ένα απίστευτο για την εποχή,  τεχνητό έργο που δεν έχει εξερευνηθεί ούτε έχει μελετηθεί σε βάθος. 
Τα έργα αυτά οι Μινύες τα συντηρούσαν για εκατοντάδες χρόνια έως ότου καταστράφηκαν από σεισμούς στα 1100 π.Χ.
*(Ο αρχαιολόγος Θεόδωρος Σπυρόπουλος μετά από ανασκαφές που έκανε στο χώρο της Κωπαΐδας (Μεγάλη καταβόθρα – Μινυακό ανάχωμα) χρονολόγησε τα έργα της Κωπαΐδας στην 3ηπ.Χ. χιλιετία.)  

Γιατί  τώρα αυτά τα "μυστηριώδη" προιστορικά φύλα που συναντώνται στον  Ελλαδικό χώρο δεν αναφέρονται εκτενώς και δεν μελετώνται επαρκώς απο τους Αρχαιολόγους και την επιστημονική κοινότητα?

 Γιατί τα μυστηριώδη αυτά προιστορικά φύλλα, αν  μελετηθούν εις βάθος ενδεχομένως θα ανατρέψουν  την Ινδοευρωπαική θεωρία
Αποκτήσαμε τους Ινδοευρωπαίους, την αόρατη φυλή που κανένα αρχαιολογικό εύρημα δεν έχει ανακαλυφθεί για να  τους επιβεβαιώσει!

Η εξαφάνιση των Μινύων και του πολιτισµού τους.....

Η εξαφάνιση των Μινύων και του πολιτισµού τους συνδέεται µε την καταστροφήτων έργων τους από τον Θηβαίο Ηρακλή, ο οποίος σφράγισε την είσοδο τηςκαταβόθρας κοντά στο Νέο Κόκκινο  µε έναν ογκόλιθο και εµπόδισε την αποµάκρυνση του νερού µε αποτέλεσµα να γίνει υπερχείλιση, να καταστραφούν οι αντιπληµµυρικές κατασκευές, να κατακλυστεί η λεκάνη και να καταστραφούν όχι µόνο οικαλλιέργειες αλλά και οι πόλεις που είχαν εν τω µεταξύ ιδρυθεί στις περιοχές της πεδιάδας. Ο ογκόλιθος αυτός βρίσκεται ακόµα στη θέση του, µπορεί να τον δει ο σύγχρονος επισκέπτης .

Η σύνδεση του µύθου και της προϊστορίας φυσικογεωγραφικού συστήµατος της λεκάνης µε γεωλογικά φαινόµενα είναι προφανής µεν, αλλά άγνωστη στους µη ειδικούς, γιαυτό πρέπει να αναδειχθεί, γιατί αλλιώς κάποια στιγµή στο µέλλον θα καταστραφεί. Ο µυθικός Ηρακλής και η καταστροφή που προκάλεσε πρέπει να αντιστοιχεί σε κάποια σεισµική δραστηριότητα της εποχής, που οδήγησε στην κατάρρευση τηςοροφής του σπηλαίου και την πτώση ογκολίθων, µε αποτέλεσµα το σφράγισµα της εισόδουτου σπηλαίου, την υπερχείλιση και την εκ νέου κατάκλυση της αποξηρανθείσας λίµνης, Το φυσικογεωλογικό αυτό γεγονός πρέπει να συνέβη κατά πάσα πιθανότατα τον 13ο π.Χ. αιώνα. 
 
ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ ΤΗΣ ΚΩΠΑΙΔΑΣ

Είναι συγκλονιστικά εντυπωσιακή η διαπίστωση του J. Knauss, πουσηµειωτέον είναι Καθηγητής της Υδραυλικής στο Πολυτεχνείο του Μονάχου, ότι η τεχνική που εφάρµοσαν οι αρχαίοι Μινύες είναι ίδια ακριβώς µε αυτήν που διδάσκεται σήµεραστα Πανεπιστήµια και στα Πολυτεχνεία όλου του κόσµου, σχετικά µε την κατασκευή χωµάτινων φραγµάτων

Στο κανάλι αυτό συγκεντρώνονται τα νερά του Μέλανα ποταµού, που προέρχονται από  πηγές του Ορχοµενού και τα νεράτου Βοιωτικού Κηφισού. Στην περιοχή κοντά στον Ορχοµενό πραγµατοποιείτο πιθανότατα εκτροπή του Βοιωτικού Κηφισού προς το κανάλι και όλα τα νερά οδηγούντο κυρίως προς το µεγάλο σπήλαιο - καταβόθρα του ανατολικού περιθωρίου, κάτω από τον σηµερινό οικισµό του Νέου Κόκκινου . Σε διάφορα τµήµατα της λεκάνης έχουν κατασκευαστεί επίσης µικρότερα αντιπληµµυρικά αναχώµατα αγνώστου µήκους. Με τα έργα αυτά επιτεύχθηκε βαθµιαία αποξήρανση ολόκληρης της Κωπαΐδας, ενώ κατασκευάστηκε και το µεγαλύτερο πλωτό κανάλι συνολικού µήκους 27 χιλιοµέτρων, που σύµφωνα µε τον Knauss πρέπει να χρησιµοποιείτο και για µεταφορές!!!

Αξιοσηµείωτο είναι το γεγονός ότι η στάθµη στο κανάλι πρέπει να ήταν 1,5-2 µέτρα ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ από τον πυθµένα της αποξηραµένης λίµνης, δηλαδή υψηλότερα από την επιφάνεια του εδάφους που καλλιεργούσαν αλλά και την επιφάνεια όπου είχαν αναπτυχθεί ολόκληρες πόλεις, ενώ η στεγανότητα των έργων ήταν ΑΠΟΛΥΤΗ .

Το κανάλι χρησιµοποιείτο για αντιπληµµυρική προστασία, για άρδευση, για ύδρευση αλλά και, όπως προαναφέρθηκε, για µεταφορές. Το σηµερινό χωριό Κάστρο είναι πιθανόν να αντιστοιχεί στις αρχαίες Κώπες, λέξη που πρέπει να προέρχεται από τη λέξη κώπη, όπως και η λέξη Κωπαΐς, και το ρήµα κωπηλατώ.
 Η όλη φιλοσοφία στο σχεδιασµό της αποστράγγισης κατά την εποχή των Μινύων είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη που εφαρµόστηκε από την κατασκευάστρια ξένη εταιρεία στα τέλη του παρελθόντα αιώνα, δηλαδή 3500 χρόνια µετά και η οποία τεχνικά µειονεκτεί µε αποτέλεσµα να έχουν δηµιουργηθεί πολλά τεχνικά προβλήµατα.

Οι Μινύες λοιπόν, 3600 χρόνια πριν (τουλάχιστον), πρέπει να είχαν εξειδικευµένεςτεχνικές γνώσεις και συγκεκριµένα: 
 (i) Επειδή η ανώτατη στάθµη του ύδατος έπρεπε να βρισκόταν πάντα χαµηλότερααπό τη στέψη, έπρεπε να γνώριζαν να υπολογίζουν τις παροχές των πηγών του Μέλανα ποταµού και του Βοιωτικού Κηφισού, και εποµένως
έπρεπε να γνώριζαν τις πληµµυρικές παροχές τους, ίσως και την περιοδικότητα της εµφάνισης πληµµυρικών φαινοµένων, γεγονός άλλωστε που αποδεικνύεται από το ότι δεν παρατηρούνταν υπερχειλίσεις και εποµένως καταστροφές στις καλλιέργειες και τιςκατασκευές.
(ii) Οι Μινύες θα πρέπει να γνώριζαν τις φυσικοµηχανικές ιδιότητες των εδαφών, την περατότητα και τη συνεκτικότητά τους, καθώς και τους τρόπους εντοπισµού εδαφικών υλικών, εξόρυξης και µεταφοράς τους για την κατασκευή των έργων.
 (iii) Επιπρόσθετα, θα πρέπει να είχαν γνώσεις τεχνικής γεωλογίας και κατασκευών, όπως φαίνεται από την συστηµατική απόθεση, τη διάστρωση και τη συµπύκνωσητων υλικών στα χωµατουργικά έργα. 
(iv) Θα πρέπει επίσης, να γνώριζαν να υπολογίζουν τις κλίσεις και την ευστάθεια των πρανών, αλλά και τις µεθόδους προστασίας από διάβρωση, αφού έχουµε εξωτερική επένδυση των έργων µε ογκόλιθους, που έχουν ληφθεί από τα παρακείµενα ανθρακικά πετρώµατα. 
Το γεγονός εξάλλου ότι µεγάλα τµήµατα του αναχώµατος διατηρούνται µέχρι σήµεραδείχνει ότι η ευστάθεια των έργων είναι τέλεια. Η σηµερινή εθνική οδός Κάστρου – Ορχοµενού άλλωστε έχει κατασκευαστεί, εν µέρει, πάνω στο αντιπληµµυρικό ανάχωµα.
Τα ερωτήµατα, που εύλογα δηµιουργούνται, είναι: ♦ Ποια ήταν η πορεία των υδάτων καθ’ όλη τη διάρκεια της κατασκευής των έργων.
 ♦ Γιατί τα έργα εντοπίζονται κοντά στο Βόρειο περιθώριο της λεκάνης όπου εµφανίζονται καρστικοποιηµένα ανθρακικά, υδροπερατά πετρώµατα. Πιθανότατα τα έργα κατασκευάστηκαν κοντά στο βόρειο περιθώριο της λεκάνης τηςΚωπαΐδας µε τα καρστικοποιηµένα ανθρακικά και εποµένως υδροπερατά πετρώµατα µε σκοπό την παροχέτευση των πληµµυρικών υδάτων. Πρόκειται δηλαδή για ένα είδος υπερχειλιστή που είναι ιδιοφυές στη σύλληψή του και που πρέπει να είνα ιµοναδικό. Καταλήγοντας, συµπεραίνουµε ότι οι αρχαίοι Μινύες πρέπει να είχαν οπωσδήποτε προϋπάρχουσα εµπειρία και γεωτεχνικές γνώσεις πάνω στο αντικείµενο. 
Το γεγονός εξάλλου ότι µεγάλα τµήµατα του αναχώµατος διατηρούνται µέχρι σήµερα δείχνει ότι η ευστάθεια των έργων είναι τέλεια. Η σηµερινή εθνική οδός Κάστρου – Ορχοµενού άλλωστε έχει κατασκευαστεί, εν µέρει, πάνω στο αντιπληµµυρικό ανάχωµα..

                Αποξήρανση στη Σύγχρονη Εποχή...

Μετά την απελευθέρωση και την ανασύσταση του Ελληνικού κράτους το 1830 η λίμνη της Κωπαΐδας πλημμύριζε ολόκληρη τη σημερινή πεδιάδα. Οι πρώτες σκέψεις και προτάσεις για την αποξήρανση άρχισαν πλέον να κάνουν την εμφάνισή τους στην ελεύθερη Ελλάδα. Το 1833 ο Ιωάννης Κωλέττης πρέσβης της Ελλάδας στο Παρίσι υποδεικνύει στους Γάλλους κεφαλαιούχους, στους τραπεζίτες και στις μεγάλες επιχειρήσεις το θέμα της αποξήρανσης της Κωπαΐδας και της απελευθέρωσης 280.000 στρεμμάτων. Από εδώ και πέρα θα αρχίσει μια περιπετειώδης προσπάθεια που θα κρατήσει πάνω από 50 χρόνια, μέχρι να αποδοθεί στην καλλιέργεια ο απέραντος αυτός κάμπος.

 Ιστορικό  της αποξήρανσης 

(α). Το 1834, μηχανικοί του βασιλιά Όθωνα συνέταξαν μελέτη αποξήρανσης, αλλά δεν δόθηκε συνέχεια.
(β).Το 1836, Γερμανός γεωμέτρης, στο πλαίσια τοπογραφικής καταγραφής των κρατικών κτημάτων, συνέταξε μελέτη αποξήρανσης, η οποία δεν υλοποιήθηκε λόγω υψηλού κόστους.
(γ). Το 1844, ο ειδικός στις αποξηράνσεις, Γάλλος μηχανικός, Σωβάζ συνέταξε μελέτη αποξήρανσης η οποία δεν υλοποιήθηκε λόγω υψηλού κόστους, αλλά οι προτάσεις του δωρίσθηκαν στην Ελληνική Κυβέρνηση.
(δ). Το 1853, ο καθηγητής δημοσίων έργων Παπαγεωργίου, με εντολή της Κυβέρνησης συνέταξε μελέτη αποξήρανσης, στη λογική των έργων των αρχαίων Μινύων, δηλαδή η αποστράγγιση θα γινόταν μέσω της Μεγάλης Καταβόθρας που βρίσκεται στον οικισμό Νέο Κόκκινο. Το έργο δεν υλοποιήθηκε λόγω υψηλού κόστους.
(ε). Το 1858, Άγγλοι επιχειρηματίες ενδιαφέρθηκαν για το θέμα της αποξήρανσης, αλλά οι προτάσεις τους που αφορούσαν την εκμετάλλευση των εκτάσεων και της γύρω περιοχής, απορρίφθηκαν από την Ελληνική Κυβέρνηση.(στ). Το 1865, υπογράφεται σύμβαση μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και του εκπροσώπου Γάλλων κεφαλαιούχων Μονφερριέρ. Το έργο δεν υλοποιήθηκε, λόγω αδυναμίας εκτέλεσης του έργου από τη Γαλλική πλευρά και η σύμβαση ακυρώθηκε.
(ζ). Το 1866, Ελληνική επιτροπή προσπάθησε να κινητοποιήσει Έλληνες ομογενείς, ώστε να αναλάβουν τη χρηματοδότηση του έργου, χωρίς αποτέλεσμα.
(η). Το 1876, Όμιλος Ελληνικών Τραπεζών υπέβαλλε πρόταση στην Ελληνική Κυβέρνηση να συσταθεί Ανώνυμη Εταιρεία για την υλοποίηση του έργου, αλλά το θέμα δεν είχε συνέχεια.
(θ). Το 1879, ο Γάλλος πολιτικός μηχανικός Μουλέ, έριξε την ιδέα να μη στηριχθεί η αποξήρανση στο σχέδιο Σωβάζ, δηλαδή στην παροχέτευση των υδάτων στις καταβόθρες, αλλά στις δύο λίμνες Υλίκη και Παραλίμνη, μέσω τεχνητής υπόγειας διώρυγας, οι οποίες θα λειτουργούσαν και ως δεξαμενές -αποταμιευτήρες, για την άρδευση των καλλιεργειών τους θερινούς μήνες.
 (ι). Το 1880, υπογράφεται σύμβαση μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Γαλλικής εταιρείας με την επωνυμία: ‘Γαλλική Εταιρεία προς αποξήρανσιν και καλλιέργειαν της Κωπαΐδας λίμνης’ για την εκτέλεση του έργου με τους ίδιους όρους που προβλέπονταν στη σύμβαση Μονφερριέρ και με τις αναγκαίες τροποποιήσεις στα σχέδια Σωβάζ.

(ια). Το 1882 αρχίζουν επιτέλους τα έργα και παρά τις αντίξοες συνθήκες και πολλές δυσκολίες, το έργο ολοκληρώνεται.

(ιβ). Δυστυχώς όμως το 1887 η Κωπαΐδα ξαναγίνεται λίμνη. Οι Γάλλοι μηχανικοί Ταράτ και Ποσσέ είχαν κάνει το βασικό λάθος να μη λάβουν υπόψη τους ότι ο πυθμένας της λίμνης αποτελείτο από σάπια φύκια και ύλη πάχους 4μ. που πήρε φωτιά μετά την αποξήρανση και καιγόταν σε έκταση δεκάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων χωρίς να μπορεί να σβηστεί για πολλά χρόνια. Από το γεγονός αυτό η επιφάνεια του εδάφους έπεσε περισσότερο από τρία μέτρα με αποτέλεσμα να βρεθεί η διώρυγα αιωρούμενη και άχρηστη για το έργο για το οποίο κατασκευάστηκε.
(ιγ). Το 1887 η Γαλλική εταιρεία, μη μπορώντας να ανταπεξέλθει οικονομικά στην ανακατασκευή του έργου, εκχωρεί τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις στην Αγγλική εταιρεία ‘Lake Copais Co LTD’. Η Ελληνική Κυβέρνηση αναγνώρισε την εκχώρηση αυτή και η ανακατασκευή ξεκινά με τους ʼγγλους να κάνουν πολλά πρόσθετα αποστραγγιστικά και αρδευτικά έργα, με διώρυγες, τάφρους και φράγματα σε διάφορα σημεία.
(ιδ). Η "Αγγλική Εταιρεία Κωπαΐδας" αυτή αποξήρανε ολότελα τη λίμνη και βαθαίνει τη σήραγγα και τις αποστραγγιστικές διώρυγες και ολοκληρώνει το έργο το 1931 αποξηραίνοντας 241.000 στρέμματα. Για χρόνια η περιοχή αποτέλεσε ιδιοκτησία της εταιρείας που την εκμεταλλεύτηκε.

Το 1953 απαλλοτριώθηκε η έκταση και μοιράστηκε σε ακτήμονες και δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Κωπαΐδας με σκοπό την προγραμματισμένη καλλιέργεια, τη βελτίωση και συμπλήρωση των έργων και των εγκαταστάσεων, ώστε ν' αυξηθεί η παραγωγή.....

ΠΗΓΕΣ............Wikipedia 
http://kariatida62.blogspot.gr/2011/02/blog-post_15.html http://www.ekke.gr/estia/Cooper/KPE_Stylidas/geomythological_paths1008.pdf 
http://www.orchomenos.gr/gr/kopaida-banner.html